چند روز پيش تو روزنامه ايران خبري خواندم كه برايم جالب بود خلاصه خبر اين بود كه ايران بنا به درخواست چين و با بررسي هاي لازم پذيرفت كه تبادلات نفتي ما و چين از اين به بعد با يوان چين انجام بگيرد و دلار و يورو از برنامه هاي نفتي اين دو كشور حذف شود دليل اين حركت عدم ثبات ارز هاي ذكر شده بيان شد و از طرفي دولت ايران اعلام كرد قصد دارد با باز كردن حسابي در كشور چين درآمد حاصله از فروش نفت را واريز به آن حساب كند و با آن مبادرت به خريد بنزين و نياز هاي ديگر كشور بكند اما آيا اين دليل مناسبي براي اين حركت عظيم هست؟
1.يوان هنوز در تبادلات بين المللي جايگاه مناسبي پيدا نكرده و به جز چين و چند كشور اطراف آن مورد قبول براي تبادلات خارجي نيست پس تعويض ارز مبادلات ، ايران را در چارچوب خريد از چند كشور نه چندان صنعتي(به جز خود كشور چين) محصور مي كند و اين خود مسله اي هست كه به اقتصاد كشور مي تواند فشار وارد كند زيرا مجبور به واردات بيشتر از كشور چين مي باشيم تا اين ارز هاي حساب بانكي كه مانند بن خريدي مي باشد كه فقط بايد خريد و قابليت نقد شدن را ندارد خرج شود و اين يعني از دست دادن فرصت توان داخلي كه همان طور كه ساليان سال صنعت ما به خاطر واردات از چين ضربه ديده است حال بايد متحمل فشار بيشتري باشد
2.مسله ديگر خارج نشدن درآمد هاي نفتي كشور از چين مي باشد كه اجازه سرمايه گذاري هاي متنوع را از ما مي گيرد و فقط توانايي خريد از توليدات چيني و سرمايه گذاري در كشور چين داريم كه اين يك فرصت استثنايي براي كشور چين است زيرا هم نقت را با قيمت مناسبي از ايران تهيه مي كند هم ايران مجبور به خرج كردن درآمد خود در چين است اين يك تجارت دوبل براي چين مي باشد و مشخص است كه هيچ وقت نمي خواهد اين فرصت را از دست نمي دهد
3.البته اين نكنه هم قابل ذكر هست كه ايران مجبور به تغيير ارز مبادلاتي به ارز دلخواه بعضي كشور ها است زيرا با تحريم خاي جديد ايران نمي تواند براي مبادلات سنگين از دلار و يورو استفاده كند. اما باز هم انتخاب اين راه صحيح است؟
از اين مسايل مي توان نتيجه گيري كرد كه فشار تحريم هاي بين المللي بر روي دولت ايران كاملا محسوس است و دولت مجبور به خود كشي هاي اقتصادي خطرناكي مي شود كه خود مي تواند ضربه هاي مهلكي را به بدنه اقتصاد ضعيف ما بزند .بيم از اين است كه قبل از اثرگذاري تحريم ها و ضربه هاي آنها تصميم گيري هاي دولتمردان ما ضربات سنگيني را براي ما به ارمغان بياورد
 |
| پرداخت وجه نفت فروشي ايران به چين با يوان ،تجارتي با سود دوبل براي چين |
1.يوان هنوز در تبادلات بين المللي جايگاه مناسبي پيدا نكرده و به جز چين و چند كشور اطراف آن مورد قبول براي تبادلات خارجي نيست پس تعويض ارز مبادلات ، ايران را در چارچوب خريد از چند كشور نه چندان صنعتي(به جز خود كشور چين) محصور مي كند و اين خود مسله اي هست كه به اقتصاد كشور مي تواند فشار وارد كند زيرا مجبور به واردات بيشتر از كشور چين مي باشيم تا اين ارز هاي حساب بانكي كه مانند بن خريدي مي باشد كه فقط بايد خريد و قابليت نقد شدن را ندارد خرج شود و اين يعني از دست دادن فرصت توان داخلي كه همان طور كه ساليان سال صنعت ما به خاطر واردات از چين ضربه ديده است حال بايد متحمل فشار بيشتري باشد
2.مسله ديگر خارج نشدن درآمد هاي نفتي كشور از چين مي باشد كه اجازه سرمايه گذاري هاي متنوع را از ما مي گيرد و فقط توانايي خريد از توليدات چيني و سرمايه گذاري در كشور چين داريم كه اين يك فرصت استثنايي براي كشور چين است زيرا هم نقت را با قيمت مناسبي از ايران تهيه مي كند هم ايران مجبور به خرج كردن درآمد خود در چين است اين يك تجارت دوبل براي چين مي باشد و مشخص است كه هيچ وقت نمي خواهد اين فرصت را از دست نمي دهد
3.البته اين نكنه هم قابل ذكر هست كه ايران مجبور به تغيير ارز مبادلاتي به ارز دلخواه بعضي كشور ها است زيرا با تحريم خاي جديد ايران نمي تواند براي مبادلات سنگين از دلار و يورو استفاده كند. اما باز هم انتخاب اين راه صحيح است؟
از اين مسايل مي توان نتيجه گيري كرد كه فشار تحريم هاي بين المللي بر روي دولت ايران كاملا محسوس است و دولت مجبور به خود كشي هاي اقتصادي خطرناكي مي شود كه خود مي تواند ضربه هاي مهلكي را به بدنه اقتصاد ضعيف ما بزند .بيم از اين است كه قبل از اثرگذاري تحريم ها و ضربه هاي آنها تصميم گيري هاي دولتمردان ما ضربات سنگيني را براي ما به ارمغان بياورد
پستها
0 نظرات:
ارسال یک نظر